Mijn gedachten zijn elders, bij een lichtblauwe bikini, bleke huid, donkere ogen. Mijzelf houd ik voor dat ik niet verliefd ben. In mijzelf gekeerd laat ik me door Emma over de dansvloer leiden. De muziek staat te hard om te praten. Bij elke draai raken haar krullen even mijn neus. Doe ze het erom? Ze ruikt lekker, als een lentebloesem. Haar geur haalt mij uit mijn overpeinzing. Na een volgende draai neem ik haar even in mijn armen, stuur haar in een draai door mijn rechterhand op te tillen. Ik geniet van dit moment. Emma is warm en dichtbij.
Over haar hoofd heen, neem ik de ruimte in mij op. Bij elke glimp van zwarte haren, bleke huid, pauzeer ik even. Steeds een kleine teleurstelling, zij is er niet, ik zie haar niet. Een duw tegen mijn schouder, "Hé, gezelligerd!" Emma schreeuwt zo hard ze kan in mijn oor. "Ik zei je toch dat ze er niet is, wat zit je nou te kijken? Ben ik niet mooi genoeg?" Bij die laatste zin een grote grijns op haar gezicht. Ze tart me. "Tuurlijk, je hebt gelijk, sorry!" antwoord ik ietwat afwezig. Ze duwt zicht tegen me aan, haar handen op mijn billen. Ze vrijt me op, haar hoofd tegen mijn borstkas. Haar haren kriebelen aan mijn kin. Even laat ik mijn gezicht in haar haardos verdwijnen. Met mijn handen draai ik haar hoofd omhoog, een kus op haar voorhoofd. Met grote ogen kijkt ze me aan, "wat doe je?" stamelt ze. Ik grijns en knik: "Ik vind je lief, meer niet." Ze wrikt haar hoofd los uit de grip van mijn handen in haar nek, en rent weg richting bar. Verbaasd blijf ik achter, bevreemd om mij heen kijkend. "Wat gebeurde er?" denk ik bij mijzelf.
Een hand klapt keihard op mijn schouder, in een reflex stap ik vooruit en draai mij om. Het grijnzende gezicht van David is vlakbij. "Nu al een blauwtje gelopen, Ootje?" Ik pak zijn bovenarm en roep in zijn oor: "Snap er niets van, vrouwen!" "Ach man, hier neem dit biertje van me, ter troost. zoveel vissen nog meer in de zee!" Ik schud mijn hoofd, wat is dit nou? En ik was helemaal niet uit op Emma. "Hé, ben je daar nou NIET verliefd op?" "Nee erger, dit is haar vriendin." "Huh?", doet David. "Ja, zij is er niet vanavond." "Hé Tejo, ik wil niks zeggen hoor, maar is deze dame niet een beetje, euhh, jong?" "Hoezo jong? Vind jij zeventien, jong?" "Zeventien???" hij begint te lachen, keihard: "Heeft ze je dat wijsgemaakt?" Hij schiet in een hoestbui van het lachen. Ik sla hem op zijn schouder. "Wat nou, klojo! Hoe oud denk jij dan dat ze is?" Hij kalmeert: "Tejootje, 't is dat je mijn vriend bent, maar anders zou ik je echt een pedo vinden. Die meid is nog geen vijftien man!" "Geloof ik niets van." breng ik tegen hem in. "Wat jij wil, veel plezier ermee dan!" Hij loopt weer terug naar de bar. Ik kijk hem na, Carmen zwaait naar me, ze glimlacht breeduit en steekt een duim op. Ik hef het biertje en playback: "Bedankt!"
Aan de rand van de dansvloer hang ik tegen een pilaar aan. Ik zak weg in mijn gedachten op de klanken van Joy Divisions 'Day of the lords'. "Where will it end", klinkt uit de boxen. De dansvloer loopt leeg. Er is even ruimte. "Maar Ana is toch een kop groter dan Emma", maalt het in mijn hoofd. "Die is echt wel zeventien!" Ik kijk naar de meisjes aan de rand van de dansvloer. Strakke t-shirts met felle kleuren, pronte borstjes, blote schouders. Korte rokjes, lange benen, gebruind. Pumps, in alle kleuren, breekbare enkeltjes. Hoe oud zijn die meiden eigenlijk? Ik staar naar gezichtjes, meisjes, zusjes, dochtertjes. Ik kom los van de pilaar, draai mijn rug naar dit kleuterklasje en loop naar de bar. "Eindelijk wakker?" verwelkomt David mij lachend, zijn arm gaat om mijn schouder. Van beide kanten krijg ik een kus op mijn wang: "Maar wij houden nog wel van je hoor, lieve Mateo!"
Over haar hoofd heen, neem ik de ruimte in mij op. Bij elke glimp van zwarte haren, bleke huid, pauzeer ik even. Steeds een kleine teleurstelling, zij is er niet, ik zie haar niet. Een duw tegen mijn schouder, "Hé, gezelligerd!" Emma schreeuwt zo hard ze kan in mijn oor. "Ik zei je toch dat ze er niet is, wat zit je nou te kijken? Ben ik niet mooi genoeg?" Bij die laatste zin een grote grijns op haar gezicht. Ze tart me. "Tuurlijk, je hebt gelijk, sorry!" antwoord ik ietwat afwezig. Ze duwt zicht tegen me aan, haar handen op mijn billen. Ze vrijt me op, haar hoofd tegen mijn borstkas. Haar haren kriebelen aan mijn kin. Even laat ik mijn gezicht in haar haardos verdwijnen. Met mijn handen draai ik haar hoofd omhoog, een kus op haar voorhoofd. Met grote ogen kijkt ze me aan, "wat doe je?" stamelt ze. Ik grijns en knik: "Ik vind je lief, meer niet." Ze wrikt haar hoofd los uit de grip van mijn handen in haar nek, en rent weg richting bar. Verbaasd blijf ik achter, bevreemd om mij heen kijkend. "Wat gebeurde er?" denk ik bij mijzelf.
Een hand klapt keihard op mijn schouder, in een reflex stap ik vooruit en draai mij om. Het grijnzende gezicht van David is vlakbij. "Nu al een blauwtje gelopen, Ootje?" Ik pak zijn bovenarm en roep in zijn oor: "Snap er niets van, vrouwen!" "Ach man, hier neem dit biertje van me, ter troost. zoveel vissen nog meer in de zee!" Ik schud mijn hoofd, wat is dit nou? En ik was helemaal niet uit op Emma. "Hé, ben je daar nou NIET verliefd op?" "Nee erger, dit is haar vriendin." "Huh?", doet David. "Ja, zij is er niet vanavond." "Hé Tejo, ik wil niks zeggen hoor, maar is deze dame niet een beetje, euhh, jong?" "Hoezo jong? Vind jij zeventien, jong?" "Zeventien???" hij begint te lachen, keihard: "Heeft ze je dat wijsgemaakt?" Hij schiet in een hoestbui van het lachen. Ik sla hem op zijn schouder. "Wat nou, klojo! Hoe oud denk jij dan dat ze is?" Hij kalmeert: "Tejootje, 't is dat je mijn vriend bent, maar anders zou ik je echt een pedo vinden. Die meid is nog geen vijftien man!" "Geloof ik niets van." breng ik tegen hem in. "Wat jij wil, veel plezier ermee dan!" Hij loopt weer terug naar de bar. Ik kijk hem na, Carmen zwaait naar me, ze glimlacht breeduit en steekt een duim op. Ik hef het biertje en playback: "Bedankt!"
Aan de rand van de dansvloer hang ik tegen een pilaar aan. Ik zak weg in mijn gedachten op de klanken van Joy Divisions 'Day of the lords'. "Where will it end", klinkt uit de boxen. De dansvloer loopt leeg. Er is even ruimte. "Maar Ana is toch een kop groter dan Emma", maalt het in mijn hoofd. "Die is echt wel zeventien!" Ik kijk naar de meisjes aan de rand van de dansvloer. Strakke t-shirts met felle kleuren, pronte borstjes, blote schouders. Korte rokjes, lange benen, gebruind. Pumps, in alle kleuren, breekbare enkeltjes. Hoe oud zijn die meiden eigenlijk? Ik staar naar gezichtjes, meisjes, zusjes, dochtertjes. Ik kom los van de pilaar, draai mijn rug naar dit kleuterklasje en loop naar de bar. "Eindelijk wakker?" verwelkomt David mij lachend, zijn arm gaat om mijn schouder. Van beide kanten krijg ik een kus op mijn wang: "Maar wij houden nog wel van je hoor, lieve Mateo!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten